Cerita Si Kancil dan Singa dalam Bahasa Esperanto dan Bahasa Indonesia

Certia Si Kancil kaj la Leono

Unu el la plej konataj kaj amataj fabeloj en kulturoj de Sudorienta Azio estas "Certia Si Kancil kaj la Leono". La fabelo rakontas pri saĝa kaj lerta kancilo, kiu ofte trovas inteligentajn manierojn por venki grandajn kaj potencajn bestojn per sia ruza kaj inteligenta penso.

La fabelo komenciĝas kiam Si Kancil troviĝas en la arbaro kaj renkontas la Leono, unu el la plej timigitaj bestoj en la regiono. La Leono estas granda kaj forta, kaj multaj bestoj timas lin pro liaj pafaj kaj minacaj trajtoj. Sed Si Kancil ne timas la Leono, ĉar ŝi estas saĝa kaj lerta kaj scias, ke ŝi povas trovi rimedojn por protekti sin.

Si Kancil, kun sia dolĉa voĉo, alproksimiĝas al la Leono kun rideto sur sia vizaĝo. "Saluton, estimata Leono," ŝi diras kun afableco. "Mi venis por proponi al vi amikan paktan inter ni kaj la aliaj bestoj en la arbaro."

La Leono, kiu ĉiam deziris esti respektata kaj honorata de la aliaj bestoj, rigardas la kancilon kun intereso. "Amikan paktan?" li ripetas. "Kion vi proponas, Si Kancil?"

Si Kancil ridas gaje kaj diras, "Ni povas esti amikoj kaj vivi en paco kune, se vi nur permesas al mi ligu vin al tiu granda arbo. Tio simbolos nian paktan de pacemo."

La Leono, ekscitita per la ideo esti la centro de la atento de la aliaj bestoj, konsentas kun entuziasmo. Li volas montri al ĉiuj, kiom granda kaj potenca li estas. "Bonege! Iru antaŭen, ligu min al la arbo!" li kriegas.

Si Kancil, kun sia lertaĵo, rapide kaj lerte ligas la Leono al la arbo. Kiam ŝi finas, ŝi diras al la Leono, "Nun vi estas ligitaj kaj montrita al ĉiuj kiel la reĝo de la arbaro. Ĉiuj bestoj scios, ke vi estas potenca kaj respektinda."

La Leono, kontenta kun si mem, dankas Si Kancil kaj petas ŝin resti ĉe li, por ke li povu montri al la aliaj bestoj sian novaĵon. Sed Si Kancil scias, ke ŝi ne devas resti tro longe ĉe la Leono. Ŝi promesas reveni poste kaj foriras por viziti la aliajn bestojn en la arbaro.

La aliaj bestoj estas surprizitaj, kiam ili vidas la Leono ligitan al la arbo. Ili ĉirkaŭas lin kaj demandas, kio okazis. La Leono rakontas, ke Si Kancil proponis amikan paktan kaj ligis lin al la arbo kiel simbolon de pacemo.

La bestoj estas impresitaj kaj dankas la Leono, ke li akceptis la proponon de Si Kancil. Ili komencas respekti kaj admiri lin pli ol antaŭe. La Leono estas fiera pri sin kaj sentas sin pli potenca ol iam antaŭe.

Sed la fabelo ne finiĝas tiel. Post kelkaj tagoj, Si Kancil revenas al la Leono. Ŝi demandas lin, ĉu li ankoraŭ konservas sian promeson ne manĝi ŝin. La Leono, sentante sin kvazaŭ reĝo de la arbaro, respondas fiere, ke li tute ne manĝos ŝin, ĉar ŝi estas lia amiko.

Tiam, Si Kancil ridas kaj diras, "Bone, do mi pardonos vin kaj foriras en pace. Sed estu singardaj, Leono, ĉar mi estas tiel lerta kaj ruza, ke eĉ ligita vi ne estas sekura kontraŭ mi."

Post tio, Si Kancil malaperas en la arbaro, lasante la Leono en pensoj. La Leono komprenas, ke li estis trompita de la ruza kancilo, kaj ke saĝeco kaj lertaĵo estas pli potencaj ol fizika forto.

Terjemahan dalam Bahasa Indonesia
Cerita Si Kancil dan Singa

Salah satu dari cerita paling terkenal dan dicintai dalam budaya Asia Tenggara adalah "Cerita Si Kancil dan Singa". Dongeng ini bercerita tentang seekor kancil cerdik dan cerdas, yang sering menemukan cara-cara cerdik untuk mengalahkan binatang-binatang besar dan kuat dengan pikiran licik dan cerdiknya.

Cerita ini dimulai ketika Si Kancil bertemu dengan Singa, salah satu binatang yang paling ditakuti di hutan. Singa adalah binatang yang besar dan kuat, dan banyak binatang lain takut padanya karena sifatnya yang ganas dan mengancam. Namun, Si Kancil tidak takut pada Singa karena dia cerdas dan cerdik, dan dia tahu bahwa dia dapat menemukan cara untuk melindungi dirinya.

Dengan suara lembut, Si Kancil mendekati Singa dengan senyum di wajahnya. "Halo, terhormat Singa," katanya dengan sopan. "Saya datang untuk menawarkan perjanjian persahabatan antara kita dan binatang lain di hutan."

Singa, yang selalu ingin dihormati dan dihargai oleh binatang lain, melihat kancil dengan ketertarikan. "Perjanjian persahabatan?" dia mengulangi. "Apa yang kamu tawarkan, Si Kancil?"

Si Kancil tersenyum dengan senang dan berkata, "Kita bisa menjadi teman dan hidup dalam perdamaian bersama, jika kamu hanya membiarkan saya mengikatmu ke pohon besar itu. Itu akan menjadi simbol perjanjian perdamaian kita."

Singa, bersemangat dengan gagasan menjadi pusat perhatian binatang lain, setuju dengan antusias. Dia ingin menunjukkan kepada semua orang seberapa besar dan kuat dia. "Baiklah! Lanjutkan, ikat aku ke pohon!" teriaknya.

Dengan kecerdikan, Si Kancil dengan cepat dan dengan cekatan mengikat Singa ke pohon. Ketika dia selesai, dia berkata kepada Singa, "Sekarang kamu diikat dan ditampilkan kepada semua orang sebagai raja hutan. Semua binatang akan tahu bahwa kamu adalah sosok yang kuat dan dihormati."

Singa, puas dengan dirinya sendiri, berterima kasih kepada Si Kancil dan meminta dia untuk tinggal bersamanya agar dia bisa menunjukkan berita barunya pada binatang lain. Tapi Si Kancil tahu bahwa dia tidak boleh tinggal terlalu lama dengan Singa. Dia berjanji akan kembali nanti dan pergi untuk mengunjungi binatang lain di hutan.

Binatang lain kaget ketika mereka melihat Singa terikat di pohon. Mereka berkerumun di sekitarnya dan bertanya-tanya apa yang terjadi. Singa menceritakan bahwa Si Kancil menawarkan perjanjian persahabatan dan mengikatnya ke pohon sebagai simbol perdamaian.

Binatang lain terkesan dan berterima kasih kepada Singa karena menerima tawaran Si Kancil. Mereka mulai menghormati dan mengagumi Singa lebih dari sebelumnya. Singa merasa bangga dengan dirinya sendiri dan merasa lebih kuat dari sebelumnya.

Namun, cerita ini tidak berakhir di situ. Setelah beberapa hari, Si Kancil kembali ke Singa. Dia bertanya apakah Singa masih berpegang pada janjinya untuk tidak memakannya. Singa, merasa sebagai pusat perhatian di hutan, menjawab dengan bangga bahwa dia sama sekali tidak akan memakan Si Kancil, karena dia adalah temannya.

Kemudian, Si Kancil tertawa dan berkata, "Baiklah, maka saya akan memaafkanmu dan pergi dalam damai. Tapi tetaplah berhati-hati, Singa, karena saya begitu cerdik dan licik sehingga bahkan saat terikat, kamu tidak aman dariku."

Setelah itu, Si Kancil menghilang di hutan, meninggalkan Singa dalam pemikiran. Singa menyadari bahwa dia telah ditipu oleh kancil yang cerdik, dan bahwa kebijaksanaan dan kecerdikan lebih kuat dari kekuatan fisik.